DINSDAG 5 MEI 2009

wat kan er nu nog fout gaan, daar eindigde ik gisteren mee..
Nou dat zal ik vertellen

Vlucht BA176 zou om 7.35 PM vertrekken van JFK om om 7.40 AM locale tijd te landen in Londen, een vlucht van 7 uur en 5 minuten. Om 8.55 Am zouden we vervolgens vliegen met BA392 van Londen om om 11.10 in Brussel te landen.
We zaten mooi op tijd in het vliegtuig, klaar voor vertrek. “ This is your captain speaking … het is helaas erg druk, het is erg slecht weer en ook is er een baan vanwege onderhoud gesloten, de vertraging kan wel tot een uur oplopen “ De vlucht zou echter maar 5 uur en 35 minuten duren dus per saldo komen we mooi op tijd aan in Londen. The captain bleef echter maar praten, bleef zijn verontschuldigingen aanbieden, bedankte ons voor ons geduld ( maar ja, uitstappen was ook geen optie .... ) en helaas ook extra vertragingen aankondigen. In totaal zitten we 2 uur en 15 minuten in het vliegtuig voordat vlucht BA176 dan toch eindelijk de wielen van de grond trekt. Gaan we onze overstap halen ? Volgens planning zullen we nu om 8.12 AM landen op Heathrow.

De vlucht verloopt goed, de kinderen slapen gelukkig snel. Na het eten ( olé olé, chicken or pasta ) probeer ik ook even de ogen te sluiten. Lukt niet echt. Gelukkig hebben we een luxe vliegtuig met allemaal ons eigen schermpje. We kunnen via tiptoets bediening onze eigen films uitzoeken uit een uitgebreide database.

Een half uur voor landing komt die vervelende captain weer met zijn verontschuldigingen: het is erg druk boven Londen… 3 rondjes boven Londen ( hele grote ! ) en 25 minuten later landen we dan eindelijk. Onze aansluitende vlucht kunnen we echter wel vergeten. Eenmaal op de grond is onze plaats aan de gate echter net vergeven, moeten nu weer een kwartier wachten totdat we dan eindelijk het vliegtuig kunnen verlaten. Inmiddels is het 9 uur AM. Onze vlucht naar Brussel vertrekt net, zonder ons …..

We melden ons bij de balie van British Airways om een nieuwe vlucht te regelen. Ze hebben ons al ingepland voor de volgende vlucht naar Brussel, die om 12.35 vertrekt. Gelukkig kunnen we wel naast elkaar zitten. 2 uur wachten denk ik. Ik kom er echter achter dat ik mijn horloge weer op normale tijd heb gezet, in Londen is het helaas een uur vroeger, 3 uur wachten dus ...

Na de paspoort controle moeten we een roltrap op, wat denk je, die weigert ook spontaan dienst. Niemand mag verder naar boven maar moet wachten totdat de trap weer draait. ( terwijl er toch echt 2 naast elkaar zitten waarvan eentje het normaal doet ) Een kwartier later mogen we de trap op. Boven staan we meteen in de rij om alles weer in bakken te doen, laptop uit tas, riemen uit broek, alles uit de zakken en zelfs moeten deze keer onze schoenen uit ( hier gaan ze spijt van krijgen !! )

We strijken neer op een paar vrije stoelen en bedenken hoe we onze vergoeding van 5 pond per stuk zullen gaan besteden in een van de vele restaurantjes. Na winkelen, suffen en eten vertrekt onze vlucht dan eindelijk op tijd naar Brussel.

Met de koffers is gelukkig alles goed gegaan, alle 4 hebben ze de overstap en omboeking naar een andere vlucht goed doorstaan. Nu nog even met het busje ( we mogen gelukkig ook hier weer 1 ronde wachten vanwege de drukte ) onze auto ophalen bij Car Hotel en dan kunnen we eindelijk op weg naar Eindhoven. Het is 4 uur, ideale tijd om van Brussel via Antwerpen naar Eindhoven te rijden. Iets na zessen maken we dan eindelijk onze eigen voordeur open. We zijn weer thuis, moe maar voldaan !!

MAANDAG 4 MEI 2009

Vandaag wel héél vroeg wakker… Om 1 uur maakt Mitch ons wakker, hij voelt zich niet goed. 5 minuten later hangt-ie boven de wc. Dat belooft niet veel goeds. Met een zetpil ligt hij even later weer in bed. Gelukkig valt hij erg snel weer in slaap. Zelf natuurlijk enige tijd wakker gelegen, hopen dat Mitchell morgenvroeg / straks weer helemaal fit is.
Om kwart voor zes gaat de gsm, iemand van het werk die geen rekening had gehouden met het tijdsverschil. Korte nacht dus wederom. Een raar begin van onze laatste dag in New York.
Om kwart voor 3 worden we weer opgehaald om ons naar JFK te brengen, voor die tijd moeten we nog een aantal souvenirs kopen.
Aangezien Mitch nog niet fit is besluiten we om maar in de buurt van ons hotel te blijven. Chinatown bezoeken we gewoon de volgende keer maar. Weer een reden om nog eens terug te gaan naar deze geweldige stad !!

Voor de laatste keer naar onze bagel leverancier om weer met een goed gevuld buikje aan deze dag te kunnen beginnen. Mitch slaat het laatste ontbijt over.


Na het ontbijten duiken Jor ( gelukkig wel weer fit ) en Mitch met hun Nintendo op bed, ik ga met Simone vast de koffers klaar voor vertrek maken. De rekening is vanochtend al onder de deur door geschoven, gelukkig hadden we een grote kier onder de deur voor deze vette rekening. We kunnen dus straks zo weg. Op de factuur is echter ook het gebruik van internet in rekening gebracht ( 25 $ per dag ), dit was niet de afspraak. We hadden immers geboekt incl. gratis internet ( of stond er nu incl. internet access ipv free internet access ? ) In ieder geval heeft de manager bij check in eea toegezegd dat hij zou corrigeren omdat hij het ook niet meer terug kon vinden. Even corrigeren bij de receptie dus wat verder zonder problemen ging. Service toch.

Om 13 uur moeten we uiterlijk onze suite verlaten hebben. Was eigenlijk om 12 uur maar ik heb er nog een uurtje aan kunnen kletsen. Mitch voelt zich inmiddels weer wat minder ziek. We gaan dus nog even een paar uurtjes naar buiten om de laatste aankopen te kunnen doen. Helaas regent het weer. Dus nog even lekker op een bankje zitten om van het straatleven te genieten zit er niet in zonder nat te worden.
We durven het niet aan om alsnog te gaan eten bij het Hard Rock Cafe ( weer een reden om terug te gaan ) Moeten straks toch nog heel wat uurtjes in het vliegtuig zitten.

Gelukkig kunnen we nog wat laatste dingen aanschaffen, gaat echter alles nog in de koffers passen ? We hebben nog maar wat ruimte in 1 tas … Natuurlijk tijdens het shoppen ook nog wat lekkers gekocht, Mitch houdt het bij een banaan.

Om half 1 zijn we terug in het hotel. Nog een half uur om de koffers dicht te ritsen, ons op te frissen, ff een laatste bezoek aan ons “eigen” toilet te brengen en dan kunnen we de deur van suite 4310 voor de laatste maal achter ons dicht trekken.
De koffers geven we even af in de lobby, kunnen we nog even een uurtje over Times Square wandelen.

Om kwart voor drie, exact op de afgesproken tijd, komt onze taxi ons ophalen. We gaan nu ook Manhattan verlaten. Onderweg naar JFK is het druk maar we hebben tijd genoeg, inchecken hebben we gisteravond al via internet gedaan.

Om kwart over 4 hebben we de koffers afgegeven, het wachten op de vlucht van 7.35 PM naar Londen kan beginnen….. Na wat slomen, eten en shoppen kunnen we dan eindelijk op tijd aan boord, de vlucht is on time, wat kan er nu nog fout gaan ……………

ZONDAG 3 MEI 2009

Natuurlijk allemaal weer lekker vroeg wakker. Als eerste even de gordijnen open om te kijken wat we vandaag kunnen verwachten. Het is grijs en het regent. Plannen in de war, we zouden vandaag oa naar Central Park gaan om daar heerlijk te gaan picknicken en misschien een balletje te trappen met de jongens. Maar helaas, voorlopig zit dat er vandaag dus niet in.
Nu overschakelen op plan B. Bezoek aan Macy’s. Enorm warenhuis met 9 verdiepingen. Daar kunnen we voorlopig wel even vooruit terwijl het buiten regent.

Maar we moeten natuurlijk eerst nog ontbijten. We stellen weer een lijst samen met de wensen van iedereen en vervolgens trek ik er met Mitch samen op uit. Paraplu nemen we niet mee, dat is alleen maar de goden verzoeken voor nog meer regen….
De bagels zijn weer heerlijk, de hot chocolate is ook zo op ( natuurlijk wel eerst goed blazen want deze is echt hot )
Grijze lucht, regen, geen weer dus om naar Macy’s te wandelen. We gaan met de metro. Naast het hotel is een halte, makkelijker kan dus niet ( denken we … ) Eergisteren was deze afgesloten ivm de loopwedstrijd op Times Square, nu is deze stop wel open. Beneden even kaartjes kopen en dan kunnen we op weg. Deze keer kunnen we echter vanwege een storing niet met biljetten betalen. 5 dagkaarten kosten 37,50 $, zoveel muntjes heb ik helaas niet op zak. Dan maar 1 voor 1 met de credit card. Na kaartje 2 weigert de machine echter de card, wat nu weer ? Dan maar 3 kaartjes afzonderlijk met de pin betalen, dit gaat verder zonder problemen. Maar echt handig is het niet dat je 1 voor 1 het hele traject moet doorlopen.

Omdat we deze keer zonder problemen in de juiste metro in- en uittappen ( ja, het vertrouwen van de kids in papa is weer hersteld ) staan we snel rond 10.30 bij Macy’s voor de deur. Wat is een betere plek dan een giga warenhuis om te testen of de credit card het weer doet ?

We gaan als eerste visitor’s info om onze kortingskaart van 11% op te halen, is toch aardig meegenomen. Daarna naar de 9e verdieping, op zoek naar kleding voor de kids en natuurlijk de dames afdeling. Wanneer ik de 1e aankopen wil afrekenen ( zal de credit card het gewoon doen ? ) en ik mijn kortingspasje trek, vertelt de aardige verkoopster dat het nu 2 dagen special days zijn voor friends & family van Macy’s en of wij ook een kortingspas van 25% hebben. Nee, wij hebben alleen die maar van 11%. Ze beschouwt ons als haar vrienden en zo scoren we alsnog 25% extra korting. Dit gaan we vandaag bij iedere kassa dus gebruiken, 25% extra korting is niet verkeerd !! Zo’n 2 uur later is de buit niet onaardig. Voor Simone een mooie jas en een shirt van Calvin Klein, voor Robin een bikini van Ralph Lauren, voor Mitch 2 spijkerbroeken en 3 polo’s, allemaal van Tommy Hilfiger en voor Jordan een mooie set van Air Jordan ( Nike ), een polo, een shirt en een spijkerbroek, ook allemaal van Tommy. En papa ?? Ja, die mocht iedere keer betalen met zijn weer normaal werkende credit card. Boffen we allemaal weer !

Van al dat geshop krijg je natuurlijk weer lekkere trek. Gelukkig is er binnen Macy’s geen gebrek aan eetgelegenheden. De kids willen natuurlijk naar de Mac. Na wat cheeseburgers, McFlurry’s en friet kunnen we weer verder. Er moet nog geshopt gaan worden voor papa. Via de roltrappen komen we op de Tommy afdeling voor mannen. Even later ben ook ik 2 nieuwe spijkerbroeken en 2 nieuwe blouses rijker en niet veel dollars armer ;-) Wat is het toch fijn om ook vrienden bij Macy’s te hebben.

Inmiddels zijn we wel een uurtje of 4 verder. Buiten regent het weer ( of nog steeds ) dus we stappen maar weer op de metro om terug te gaan naar het hotel. Zonder problemen en met veel tassen stappen we even later onze suite op de 43e verdieping binnen. Housekeeping is weer geweest, alles ziet er weer pico bello uit, de bedden zijn ook weer allemaal straks opgemaakt. We leggen iedere dag een paar dollar voor housekeeping neer, werpt toch zijn vruchten af.
Na de nodige lekkernij en wat rust voor de beentjes gaan we weer op pad. Eerst naar de NBC store. De kinderen kopen een spel, deal or no deal, wij scoren weer nieuwe koelkastmagneten.
Jor begint inmiddels te klagen over buikpijn, als dat maar goed gaat. We gaan foto’s maken bij Rockefeller Center. We komen langs de Nintendo Store, moeten we dus nog maar een keer naar binnen. Het loopt inmiddels tegen zessen, tijd om terug te gaan naar het hotel. Vanavond willen we lekker gaan eten bij het Hard Rock Cafe. Op ons hotel aangekomen kruipt Mitch op de bank om ff een dutje te doen. 2 uur later wordt ie wakker, voelt zich ook niet goed….. Jor buikpijn, Mitch klaagt ook over hoofdpijn en buikpijn. Heeft ook koorts. We gaan dus maar niet eten bij Hard Rock Cafe, lijkt ons niet verstandig.
Mitch duikt zijn bed in, Jor heeft ook niet veel te missen. Ik ga op de site van BA.com onze stoelen voor de vlucht van morgen reserveren. Dit kon helaas pas 24 uur voor vertrek. Dit gaat allemaal vrij makkelijk, we kunnen meteen online inchecken. Hoeven we morgen op het vliegveld alleen nog maar de koffers af te geven bij de fast drop

Voor de 3 fitte ga ik met Robin dan maar eten halen. We gaan voor Italiaans. Robin heeft zin in Lasagna, ik en Simone gaan voor de pizza en caesar salad. We sluiten af met cheesecake.
Na het uitbuiken wil Robin nog even naar buiten, ik ga met haar nog even over Broadway wandelen, Simone blijft bij de jongens.

Rond 11 uur ligt bijna iedereen weer in bed, de een wat eerder dan de ander. Ik blijf nog even op om wat te internetten, een half uurtje later stop ik er ook mee. Weer een dag voorbij …

ZATERDAG 2 MEI 2009

New York, the city that never sleeps !!! Inderdaad, helemaal waar. Maar volgens mij geldt dat ook voor ons, slapen doen we hier niet veel ondanks de heerlijke bedden. Vanmorgen hebben we het toch langer volgehouden, rond half 6 gingen de oogjes pas open. Heb gisteren toch nog tot een uurtje of 12 op internet zitten neuzen en weblog zitten bijwerken, dus veel uurtjes slaap heb ik niet gehad.
Eerst maar eens naar de weerberichten kijken, zien wat onze weerman vandaag voor ons in petto heeft. Wordt veel slecht weer voorspeld, flink wat regen. Mag de pret echter niet drukken, de afgelopen dagen waren de voorspellingen ook slecht en is het allemaal 100% meegevallen. Niet veel regen gehad.

Ik neem de bestellingen op voor het ontbijt en ga samen met Mitch en Robin naar onze hot bagel leverancier. We bestellen maar wat minder dan gisteren. De bagels zijn hier overheerlijk en goed gevuld, maar ook erg machtig. Voor 20 $ hebben we weer een tafel vol, incl. hot chocolate.

Het regent nog steeds niet, het lijkt zelfs lichter te worden. We besluiten dus om maar als eerste naar het Empire te gaan.

Volgens de planning zijn vandaag de af te leggen afstanden wat groter dus we gaan een metro card kopen. Voor 7.50 $ per persoon mogen we de hele dag gebruik maken van de metro en bus.

Helaas is vanwege een loopwedstrijd ( we doen maar niet mee, hebben al genoeg gelopen deze vakantie ) op Times Square het metrostation naast ons hotel afgesloten dus moeten we op zoek naar een volgende. Moeten we toch weer extra mijlen maken ...

Even later stappen we uit dicht bij het Empire State Building. Als eerste moeten we door de beveiliging heen, gelukkig is de rij erg kort. Via internet hebben we al tickets gekocht, we kunnen dus snel door naar de lift die ons in no time naar de 80e verdieping gaat brengen. Dan even overstappen op een lift welke ons naar de 86e verdieping brengt en dan staan we zo'n 350 meter boven de grond over New York heen te kijken. Een schitterend uitzicht. Ik doe eerst een rondje foto’s en vervolgens een rondje filmen. En dit in zo’n tempo dat ik niet duizelig wordt van de rondjes lopen.

Nog even door de shop heen lopen waar Jordan het Vrijheidsbeeld even vervangt en dan weer verder naar beneden.

Tegen 11 uur staan we weer beneden op straat. We duiken een Walgreen binnen om wat flesjes frisdrank te kopen. De maagjes vragen ook om iets lekkers, dus ook chips ( is 11 uur niet beetje vroeg ? ) wordt ingeladen.

Vervolgens gaan we terug naar de metro, we willen een tochtje gaan maken met de Staten Island Ferry. Volgens de kaart kunnen we oa met lijn R en we tellen dat we na een halte of 9 moeten uitstappen. Kunnen we even lekker blijven zitten. Na een aantal haltes racen we ineens over het water. Dat kan niet de bedoeling zijn…. Volgende halte dus uitstappen en dan maar weer terug. Had geen rekening gehouden met een express-lijn die niet bij elke halte stopt … Daar gaat het blinde vertrouwen van de kids in hun vader. Als ze nu maar niet bij iedere halte gaan vragen of we in de goede metro zitten ;-)

Eenmaal boven de grond koopt pa het schuldgevoel af, we bezoeken de Starbucks !!

Na de nodige versnaperingen lopen we naar de Ferry. Snel staan we aan boord, heerlijk in het zonnetje. We genieten van het prachtige uitzicht. We varen gratis en voor niets langs het Vrijheidsbeeld. Aan het eind van de vaart moeten we allemaal van boord, stukje lopen en zijn net op tijd om de volgende ferry weer terug te nemen naar Manhattan. Het zonnetje schijnt nog steeds heerlijk, echt genieten dus.

Bij terugkomst in de hal even wat koelkastmagneten inslaan en vervolgens gaan we op weg naar het Financial District.

Hier is het erg rustig, op zaterdag wordt er dus niet in aandelen gehandeld. Ondanks deze vrij dag toch veel beveiliging op de been.

De wandeling gaat verder, op naar Ground Zero. Het is nog steeds een vrij grote bouwplaats, er komt nog weinig aan nieuwbouw uit de grond, Het is verder helemaal afgezet met hoge hekken die helemaal zijn afgedekt met doeken. Op sommige plaatsen kun je toch door gaten loeren. Is nog steeds een raar gevoel om hier te staan.

Na een moment van rust en bezinning gaan we verder. Tegenover Ground Zero is een grote shoppingmall, Centrury 21. Het is echter niet onze mall, binnen een kwartier staan we weer buiten zonder aankopen. Eigenlijk hebben we nog weinig ingeslagen, alleen Robin en Mitch hebben een paar sportschoenen gekocht. We komen toch niet naar huis zonder een nieuwe garderobe ??

De kinderen beginnen weer aardig moe te worden, de beentjes beginnen weer tegen te werken. We pakken de metro ( ja, deze keer de juiste ) en gaan lekker terug naar ons hotel, Hier trekken we de zakken chips open en ook de Cola en Fanta vloeit rijkelijk.
Simone duikt ff lekker op bed met een boek, Mitch en Jor gaan helemaal op in hun Nintendo. Robin wil echter ff lekker naar buiten. Ze wil nog graag een nieuwe pyamabroek en een sweater scoren. Ik ga samen met haar een rondje Times Square doen. Wat is het toch fijn om zo centraal te ziten. Je komt het hotel uit en vervolgens sta je midden in het uitgaansleven. Na een uurtje rondneuzen weet ze precies in welke winkel ze moet zijn voor de gewenste spullen. Ze wil vanavond samen met Simone eea gaan aanschaffen. Mama moet toch haar eindoordeel geven ;-)

Terug in het hotel horen we weer een hoop gerommel, de buikjes moeten weer gevuld worden. Robin wordt met een boodschappenlijstje naar de Mac gestuurd. Even later is ze al weer terug, met eten.

Inmiddels is het al weer donker buiten. De neonreclame schreeuwt ons tegemoet. We gaan met z’n allen nog een wandeling maken en nog wat winkeltjes onveilig maken.
Robin scoort haar pyamabroek en sweater. Ook wordt de M&M shop aangedaan waar de kids alle 3 een eigen zakje vullen met de kleuren van hun keuze. Jordan zit er inmiddels helemaal doorheen. Hij wordt op de schouders van papa getild maar na een paar meter vindt hij dit toch ook nog wel eng. Dan maar gewoon dragen. We zijn blij dat we even later weer onze schoenen kunnen uittrekken en lekker de voetjes op tafel kunnen leggen.

Niet veel later is het stil op kamer 4310, alleen ik blijf nog ff wakker om wat te internetten.

VRIJDAG 1 MEI 2009

Vandaag hoeven we niet naar het vliegveld en kunnen dus lekker uitslapen ......
Om 5 uur is echter iedereen al weer wakker, dat gaat weer een gezellige lange dag worden.
We blijven met z'n allen nog lekker wat dutten in bed, maar rond kwart over 6 beginnen onze maagjes toch al weer te rommelen. Er moet dus voor een ontbijt gezorgd worden.

Ook hier heeft Simone haar huiswerk weer goed gedaan, er moet ergens dichtbij een bageltentje zitten. Het menu hebben we thuis ook al uitgeprint dus er kan makkelijk een bestelling gemaakt worden.

Samen met Robin ga ik met ons lijstje op stap. Het is half 7 en nog niet echt druk op straat. Gelukkig hebben we het tentje ( groter is het ook niet ) snel gevonden. Een kwartier laten zijn we weer terug op de hotelkamer, samen met 2 tassen vol met ontbijt. Dat gaan we dus nooit allemaal op krijgen.
















Een half uurtje later hebben we allemaal ons buikje rond gegeten maar hebben we nog een halve tas met eten over. Morgen toch maar wat minder bestellen, ook in de Big Apple is alles big.

Volgens de weerberichten wordt het vandaag geen geweldig weer, regen met storm. Hopelijk kan de Amerikaanse Pellenboer er even weinig van als zijn broer in Nederland.

We hadden gepland om deze dag te beginnen met een bezoek aan het Empire maar gezien het bewolkte, mistige weer besluiten we maar om dit uit te stellen. Om op bijna 400 meter hoogte in de mist te gaan staan heeft ook weinig zin. We gaan dus maar naar puntje 2 op de lijst, foto's maken bij de New York Public Library. Daar aangekomen blijkt dat de bibliotheek in de steigers staat. Foto's maken heeft dus geen zin. Voor het fotoboek moeten we dus maar een foto van een eerder bezoek aan New York inplakken, niemand die dit ziet ;-)

Robin en Mitch willen vandaag nieuwe sportschoenen scoren, alle sportzaken ( en dat zijn er echt veel ) worden bezocht. Als dat dan maar zijn vruchten gaat afwerpen.

Op naar het volgende agendapunt: de beroemde klok op Grand Central Terminal. Deze bekende klok zie je in veel films voorbij komen. Dus straks ook in onze videomontage van onze trip.




















bij de volgende toon is het ...

Nu op naar het gebouw van de Verenigde Naties. Onderweg zien we op de voorpagina van de New York Post een foto over de tragedie in Nederland. Niet iets om vrolijk van te worden.




















Via Mitchell Place en Rockefeller Centre lopen we terug naar ons hotel. We hebben al weer aardig wat mijlen in onze kuiten zitten. Ons afgetrainde lichaam begint tegen te spurtelen, we moeten dus even een rustpauze inlassen.

3 uur later wordt Jordan weer wakker, hij moet er weer een aantal uren tegenaan kunnen.

We gaan ons schema verder afwerken. Eenmaal buiten blijkt het ineens wel erg hard te zijn gaan regenen, we gaan dus maar weer terug naar de 43e verdieping van het uitzicht en de regen genieten.

Na een kwartiertje houdt het op met regenen, onze motoren zijn weer gesmeerd en kunnen we weer verder met ons programma. Robin en Mitch scoren bij de zoveelste Foot Locker dan eindelijk. Van een aardige dame in de winkel krijgen we ook nog een kortingsbon van 30% aangeboden. Een probleem voor de kinderen, zo krijgen ze hun dollars nooit op ;-)




















ja ja, ze zijn stoer en stinken nog niet

Inmiddels is het al weer etenstijd geworden, we gaan dus op weg terug naar ons hotel op Times Square. Het regent aardig, we gaan dus voor een taxi. Maar ja, met 5 personen valt dat dus niet mee, in New York mogen maar maximaal 4 personen in de taxi. Wie laten we teruglopen naar het hotel ??

Binnen een paar minuten komt er een SUV-taxi aan, hier springen we voor. Voor 8 dollar worden we netjes alle 5 voor de deur ( gelukkig van ons hotel ) afgezet. Op de hotelkamer worden meteen de nieuwe schoenen uit de dozen gehaald en aangetrokken. Zo, we kunnen gaan eten. Het is vrijdag, dus op naar .... Thank God it's Friday ( TGI friday voor de kenners onder ons )

Allemaal aan de spare ribs. We worden geholpen door een aardige dame, echter bij het afrekenen worden we toch " per ongeluk " bijna getild. De kinderen hadden echt gratis drinken volgens het menu en we hadden ook nog toevallig ( nou ja, we zijn nederlanders dus echt toevallig was het niet ) een kortingsbon op zak. Scheelt toch weer zo'n 25 $.















Na het eten bezoeken we nog even de Toys 'r Us. Daar willen de kinderen de hele dag al naar toe. De vermoeidheid slaat echter toe. Het is verstandiger om terug te gaan naar ons hotel om onze benen weer rust te gunnen.

Het was weer een geweldige dag, het weer is gelukkig ook best meegevallen. Tussen de buien door was het gelukkig droog. En gelukkig is het ook niet gaan stormen....

waar sta ik ?

Het is nu bijna kwart voor twaalf, er klinkt al weer een hoop gesnurk uit de slaapkamer. Tijd om zelf dus ook maar te gaan stoppen.

Tot morgen !!

DONDERDAG 30 APRIL 2009

Wat is er aan de hand ?? 5.00 uur ’s morgens en de wekker gaat af …. 10 seconden later dringt het door: we gaan naar New York !!! Gelukkig hebben we gisteravond alles al beneden klaar gezet, dus nu alleen nog maar even aankleden, spullen in de auto en wegwezen. De kids zijn ook snel helder en stappen vol spanning in de auto. Voor hen wordt het de 1e keer New York. Om 5.20 rijden we de straat uit, op weg naar het vliegveld in Brussel.

Zonder problemen komen we rond 6.35 bij het Car Hotel aan. Even de koffers uit de auto, kinderen niet vergeten en we mogen meteen in een busje stappen welke ons naar de vertrekhal van Zaventem brengt. 10 minuutjes later stappen we uit en gaan we ons melden bij de balie, we willen onze koffers vast inleveren.

Gelukkig is de rij niet lang en hebben we vrij snel onze boarding pass. Nu nog bijna 3 uur wachten voordat we de lucht in gaan ( misschien een verkeerde woordkeuze als we nog moeten gaan vliegen ;-) )

Gaan we eerst bij een Starbucks koffie drinken of gaan we meteen op zoek naar een ontbijt ? Starbucks klinkt aantrekkelijk, dus we gaan op zoek. Helaas zijn we niet de enigen die er over dachten om bij Starbucks wat te gaan drinken, wat een rij staat hier. Dan maar op zoek naar een andere eetgelegenheid. Deze hebben we snel gevonden, een kleine Panos in een groot restaurant.
Na de nodige controles, alles in bakken, laptop uit tas, vloeistof in een apart zakje, ja zelfs onze riemen moeten uit de broek, maar de schoenen mogen deze keer, heel verstandig van ze, aanblijven, zijn we rond kwart voor 9 bij onze gate. Na een tijdje mogen we dan eindelijk ons vliegtuig in, de trip kan beginnen !

Om 10.10, mooi op schema gaan de wielen los van de grond. De vlucht verloopt verder zonder problemen. Drank is er genoeg aan boord, na 1 ½ uur komt ook de lunch voorbij. Verrassend,” chicken or pasta “. Na een uurtje of 4 is het weer even doorbijten ( niet meer op die kip, die is allang op ) we zijn pas op de helft…..


Boven Canada

Om kwart over 12 landen we mooi volgens schema op JFK, we zijn weer op Amerikaanse bodem !!! Weer door de immigration wat vrij vlot verloopt en binnen 3 kwartier zijn we ook weer in het bezit van onze koffers. Nu even met Carmel bellen, onze taxi service die ons naar ons hotel moet brengen. Na een komisch telefoongesprek met de centrale ( “ which colour is your jacket sir ? - Blue. And your t-shirt ? – red. I’m sorry, I can’t hear you. My shirt is red. What, do you wear a hat ? “ ) krijgen we uiteindelijk te horen waar onze taxi binnen 10 minuten zal verschijnen. Als dat maar goed gaat ….. Gelukkig komt er binnen een kwartier inderdaad een auto aan, met de naam SLAAS op de raam, ja dat zijn wij, zonder hat ;-)

En zo staan we dan uiteindelijk rond half 3 voor de ingang van ons hotel, midden op Times Square. De kinderen, en ook wij wederom, kijken onze ogen uit. Wat een gebouwen en wat een sfeer !. Bij de receptie zijn we meteen aan de beurt. Na wat geklets met de dame achter de balie krijgen we uiteindelijk de sleutel van onze suite, op de 43e en bovenste verdieping van het hotel.

Ziet er aardig uit toch ??

Onze kamer is super ! Vlug de koffers uitpakken en dan gaan we beginnen aan de 1e wandeling in New York. Inmiddels zijn we al wel een uurtje of 14 op.

Gelukkig hebben we thuis al een goede voorbereiding gemaakt en we kunnen dus meteen gericht op pad. Als 1e staat een wandeling op 5th avenue op de agenda. Vandaag willen we niet te veel kilometers, of eigenlijk mijlen te voet maken. Onderweg zien we de Nintendo store, ja, daar moeten we dus naar binnen. De kinderen scoren pokemon kaarten, want het zijn zeldzame…. Waar hebben ze het over ? Daarna maar even een kaarsje opsteken bij St. Patricks Cathedral. Vervolgens door naar de NBA store, kijken of ze spullen van Michel Jordan voor onze Jordan hebben. Simone kan nog geen keus maken, dus goed in gedachten houden wat ze hier allemaal hebben. Kunnen we later deze dagen terug om alsnog te gaan scoren.

Na enkele honderden meters zien we een Disney store. Hier kunnen we dus ook niet voorbij. Jor en Mitch slaan hier wederom wat dollars stuk en schaffen allebei een nieuwe knuffel aan. Voor Jor een grote Stamper en Mitch een lieve grote Pluto. Nadat we weer op de stoep staan beginnen de voetjes toch al wat slijtageplekken te vertonen … Vol goede moed lopen we verder, we moeten nog even naar Nike Town en FAO Schwarz. De vermoeidheid begint echter aardig toe te slaan en we besluiten om na een kort bezoek maar terug te gaan naar ons hotel. Het loopt inmiddels tegen zessen.

Voor vanavond hadden we eigenlijk uit eten bij TGI Friday’s op het programma staan, maar gelukkig is het pas Thursday . We gaan dus niet naar TGI, de batterij is leeg. De kinderen en ook Simone spreken hun reserves aan en halen met moeite het hotel. Ik mag vervolgens bij de McDonald’s voor het eten gaan zorgen, Robin gaat nog even mee. Gelukkig zitten we hartstikke centraal en slechts 20 meter van een McDonald’s af. Centraler kan toch bijna niet ? ;-)

Als ik samen met Robin terugkom van de Mac treffen we op onze hotelkamer iedereen al in pyama aan.
















Het wordt verder niet laat gemaakt, we hebben al heel wat uurtjes op de teller staan. Binnen het half uur klinkt er een hoop gesnurk uit beide kamers, ik kruip maar achter de laptop om aan het verslag te beginnen.

Inmiddels is het 10.50 locale tijd, 4.50 AM in Nederland. Een mooie tijd om naar bed te gaan, bijna 24 uur op

Nog wat “sfeer-impressies”

MAANDAG 27 APRIL 2009

Vandaag tickets besteld voor het Empire Hoop dat we dan straks sneller op het dak staan en de lange rij met wachtenden voor de kassa kunnen omzeilen.

Nog 3 dagen !!!